Okul Ödevleri
Okula başlayan bir cocuk okuma yazma öğrenmeye çok heveslidir. Öğretmenini dikkatle dinler, verilen ödevleri özene bezene, zevkle yapar. Cocuğun gözünde öğretmen çok bilgili, önemli ve büyük bir insandır. Ogretmenin anlattıkları mutlak doğrudur. Öğretmen, anne ve babadan daha bilgilidir. Neyin nasıl yapılacağını öğretmen daha iyi bilir. Anne baba profesör de olsalar, ders ve ödev konusunda onların söyledikleri değil, öğretmenin söyledikleri doğrudur ve önemlidir. Anne baba yardımcı olmaya çalışırken öğretmenden farklı birsey söylediğinde, kabul etmez. " Hayir, öğretmenim böyle yapmamızı söyledi." der.
Her şey yolunda giderken, cocuk yardım istemediği halde , anne baba cocuğun derslerine ve odevlerine yardım etmeye baslar.Bazı anne babalara bu da yetmez, çocuk okuldan gelince başına dikilir, ders çalıştırır, ödevlerini yaptırır. Öyle ki, çocuk bir şekilde ödevini yapmadan veya bitirmeden yatsa; öğretmenine mahcup olmasın diye ödevini yapan anne babalar var. Çocuk anne ve babanın çalıştırdığı dersten ve yaptırdığı ödevden aferin alınca sevinemez. Neden? Çünkü aldığı aferin kendi emeğinin karşılığı olan bir aferin değildir.
Okulun başladığı günden itibaren anne ve babadan devamlı yardım alan bir çocuk şöyle düşünecektir : "Demek günlük derslerimle ilgilenmek ve ödevlerimi yaptırmak anne ve babamın görevi." Eğer ödevini yapmadığında anne baba endişelenir, zayıf aldığında anne baba üzülürse çocukta sorumluluk duygusu gelişmeyecek; kendi başına ders çalışma alışkanlığı kazanamayacaktır.
"Çocuklara Söz Geçirme Sanatı" Ali Çankırılı'nın kitabından alıntıdır.
Her şey yolunda giderken, cocuk yardım istemediği halde , anne baba cocuğun derslerine ve odevlerine yardım etmeye baslar.Bazı anne babalara bu da yetmez, çocuk okuldan gelince başına dikilir, ders çalıştırır, ödevlerini yaptırır. Öyle ki, çocuk bir şekilde ödevini yapmadan veya bitirmeden yatsa; öğretmenine mahcup olmasın diye ödevini yapan anne babalar var. Çocuk anne ve babanın çalıştırdığı dersten ve yaptırdığı ödevden aferin alınca sevinemez. Neden? Çünkü aldığı aferin kendi emeğinin karşılığı olan bir aferin değildir.
Okulun başladığı günden itibaren anne ve babadan devamlı yardım alan bir çocuk şöyle düşünecektir : "Demek günlük derslerimle ilgilenmek ve ödevlerimi yaptırmak anne ve babamın görevi." Eğer ödevini yapmadığında anne baba endişelenir, zayıf aldığında anne baba üzülürse çocukta sorumluluk duygusu gelişmeyecek; kendi başına ders çalışma alışkanlığı kazanamayacaktır.
"Çocuklara Söz Geçirme Sanatı" Ali Çankırılı'nın kitabından alıntıdır.